Alimenty na dziecko – komu przysługują i jak je uzyskać?

Zadaniem rodziców jest utrzymanie dziecka aż do momentu osiągnięcia przez nie pełnoletności, a w przypadku dzieci obarczonych kalectwem obowiązek owy nie upływa w sumie nigdy. Tak długo jak dziecko absolutnie nie może zapewnić sobie normalnego bytu, więc zagwarantować sobie wszystkich nieodzownych środków do życia, wtedy oczywiście rodzice obowiązkowo muszą wypełniać taki obowiązek. Jedynie w sytuacji, kiedy „inwentarz” dziecka jest duży i może mu wszystko zapewnić, wtedy rodzice bynajmniej nie powinni płacić na nie alimentów. Niezdolność dziecka do samodzielnego „zarabiania na życie” jest fundamentalnym pretekstem ustalania poprzez sąd alimentów.

Oczywiście na starcie rzecz rysuje się nam w taki sposób, iż któreś spośród rodziców przychodzi do którejkolwiek z Kancelarii Adwokackich w Toruniu i pyta o pomoc przy opracowywaniu pozwu o rozwód i o pośredniczenie w sprawie rozwodowej. Dopiero w dalszej kolejności na konkretnego z byłych partnerów są nakładane alimenty.

Omawiane zobowiązanie zachodzi od czasu narodzin potomka aż do momentu, kiedy będzie ono miało możliwość żyć na własną rękę. Usamodzielnienie się w zasadzie nie jest równorzędne z ukończeniem 18 lat oraz zdobyciem dowodu osobistego. Właściwie żaden kodeks nie podaje jaki jest pułap wiekowy, ponieważ każdy przypadek musi koniecznie być rozważony indywidualnie. Modelową sytuacją będzie z pewnością zgłoszenie się ojca do kancelarii notarialnej w kwestii niespłacania alimentów, gdyż był on pewny, że ukończenie przez córkę 18 lat jest jednoznaczne z zakończeniem ich opłacania. W toku narady wychodzi na jaw jednak, iż niepełnoletnie dziecko kontynuuje naukę na studiach albo posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności oraz przenigdy nie będzie mogło się usamodzielnić na skutek skomplikowanej choroby, przykładowo psychicznej.

Kiedy nie ustaje obowiązek płacenia alimentów?

Istnieje co najmniej kilka okoliczności, jakie wcale nie uwalniają rodziców z zobowiązania pokrywania alimentów. Jedną z nich są zaślubiny (albo zamęście) z równorzędną niemożliwością samodzielnego zarabiania na życie. Bez wątpienia w pierwszej chwili małżonkowie sobie pomagają we wszelakich istotnych rzeczach, stąd jeżeli którekolwiek z nich zarabia sporo oraz potrafi współmałżonka utrzymać, w takiej sytuacji rodzice wcale nie muszą już finansować dziecka. W przypadku kiedy jednak stykamy się z sytuacją odwrotną – małżonek nie może dać środków do życia obojgu – wtedy rodzice muszą koniecznie pomóc. Często rzecz jest jednak tak zawiła, iż porada fachowej kancelarii jest praktycznie niezbędna.

Alimenty obowiązkowo muszą spłacać rodzice na własne upośledzone dziecko, które absolutnie nie może indywidualnie zabezpieczyć sobie bytu. Posiada znaczny, umiarkowany lub lekki stopnień niepełnosprawności bądź niezdolność do pracy. I nie ma tutaj znaczenia motyw wspomnianego stanu rzeczy, np. kiedy syn nadużywa napojów wysokoprocentowych bądź zażywa narkotyki. Inaczej mówiąc, dziecko z nieuleczalną dysfunkcją fizyczną lub umysłową muszą utrzymywać oboje rodzice. Czasami do prawników z Torunia chodzą rodzice, którzy absolutnie nie chcą kalekiego dziecka utrzymywać oraz działają tak – niewątpliwie ironicznie – żeby nie wypłacać alimentów i pozbyć się obowiązku.

Dojrzałe dziecko musi otrzymywać alimenty także wówczas, gdy skończyło 18 lat, nie pobiera nauki, nie pracuje i wcale nie jest w stanie znaleźć zatrudnienia. Jeśli chce otrzymać alimenty od rodziców, powinno bezwzględnie ujawnić, że jego sytuacja życiowa jest dramatyczna, m in. żyje w biedzie.

Alimenty z pewnością zdobędzie każde dziecko, które kontynuuje naukę, m in. w szkole zawodowej albo w szkole wyższej. Właściwie, tak długo jak dziecko uczy się jeszcze, rodzice mają obowiązek płacić alimenty. Ustanie przymusu alimentacyjnego ma miejsce dopiero w jednej sytuacji – gdy syn, mimo że studiuje – jest w stanie indywidualnie się utrzymać.

Kiedy rodzice nie muszą płacić alimentów na dziecko?

Oboje rodzice nie są zobowiązani wypłacać alimentów w takiej sytuacji, kiedy dziecko ma takie zarobki, że może pokryć całkowite koszty utrzymania, przykładowo opłacić lokum, wyżywienie, Internet oraz różne inne konieczne do prawidłowego egzystowania rzeczy. Przychodem w zasadzie nie musi koniecznie być w tym przypadku jedynie praca zarobkowa, ale również renta po zmarłym rodzicu, stypendia osiągane na uniwersytecie czy dochody pozyskiwane przez pracujące rodzeństwo. Często na skutek antagonizmów z którymś z rodziców dochodzi do walki w sądzie. Syn zatrudnia jakiegoś z adwokatów z Torunia i rywalizuje z rodzicami, bo ma pracę zarobkową w wymiarze 1/6 etatu i nie posiada faktycznie środków do normalnego funkcjonowania.

Zobowiązanie alimentacyjne gaśnie czasami przed uzyskaniem przez dziecko pełnoletności, jednak takie okoliczności są niesłychanie rzadkie. Młody człowiek musi koniecznie ukończyć naukę oraz zdobyć zawód, za pomocą którego będzie w stanie zapewnić środki do życia nie tylko sobie, ale także własnej rodzinie.

Warto pamiętać

Wielkość alimentów zależy od wielu podstawowych składników: umotywowanych wymagań dziecka, możliwości zarobkowych matki lub ojca, zdolności materialnych rodziców, zakresu „sponsorowania” – bierze się tutaj pod uwagę indywidualne wysiłki rodzica w kwestii utrzymania dziecka.

Jeśli zaintrygował Cię ten artykuł, planujesz dowiedzieć się więcej o poradach udzielanych przez adwokatów i innych usługach udzielanych przez reprezentantów, wejdź w odsyłacz tutaj – Prawnik Toruń – a może odnajdziesz właśnie to, czego szukasz.